Zerdeçal; Türkiye’ de yetişmeyen fakat İpek Yolu marifetiyle tanıştığımız, körinin ana maddesi olan Pakistan, Hindistan ve Çin’de yetiştirilen bu baharatın faydaları saymakla bitmiyor. Ben zerdede safranı daha renklendirmesi için kullanıyorum, ayrıca bazı et yemeklerinde de severek kullanıyorum.
Geçenlerde annem, bu helvayı babaannesinin kendisine çocukken çok çelimsiz olduğu için yaptığını ve kendisine yedirdiğini anlattı.
Basit bir hesapla bu tarifin 70-80 yıl öncesine kadar gittiği ve bu baharatın o günlerin küçük Anadolu şehrinde bile kullanıldığını bize gösteriyor.
Anneme ait olan bu tarifi sizinle paylaşmak istedim.
Malzemeler
200 gr tereyağı
1 kahve fincanından 1 parmak eksik sıvı yağ (parlak olması için)
2 su bardağı un, 2 su bardağı toz şeker
2 su bardağı su
birkaç damla limon suyu
2-3 yemek kaşığı zerdeçal
Önce derin bir tencereye, su, zerdeçal ve toz şekeri koyup, kısık ateşte kenarları cızırdayana kadar karıştırarak ısıtıp birkaç damla limon suyunu ilave edip bir kenara koyalım.
Helva tenceresini ocağa koyalım, içinde tereyağını eritip, unu ekleyelim. Çok kısık ateşte tahta kaşıkla çevirerek kavurmaya başlayalım. 20-25 dk. kadar kavurunca un pembeleşir ve miyanesi (tahta kaşığın sırtına alınan bir miktar karışım göz göz oluyorsa miyaneniz olmuş demektir) gelen karışıma önceden hazırlanan şerbet dökülüp karıştırılır.
Helva şerbeti çekene kadar bastırıp bozarak karıştırın. Kapağını kapatın. 10 dk. tencerede bekletip, kaşıkla ince ince alarak tabağa sırasıyla dizelim ya da derin bir kaşığa doldurup bastırarak kaşık şekli verebilirsiniz ( buna kaşık helvası denir ) . Sapsarı, lezzetli bir helva oluyor, tavsiye ederim.
Afiyet olsun…
