Çankırı’nın ilk lisesi olan Taş Mektepliler (Çankırı Lisesi Mezunları) on bir yıldır aralıksız olarak sürdürdükleri buluşmalarının 12’ncisini 7 Mayıs 2016 Cumartesi günü gerçekleştirdi.
Program ilk olarak Çankırı Lisesi okul bahçesinde 2015-2016 mezunları kep atma töreniyle başladı.
Saygı duruşunda bulunulup İstiklal Marşı’nın okunmasının ardından Okul Müdürü Güngör Çalışkan, konuşma yaptı.
Çalışkan, ilk olarak okulun tarihi hakkında bilgi verdi. Çalışkan, “Taş mektep mezunları ile okulumuzun 2015-2016 yılı mezunlarını buluşturmaktan onur ve gurur duyuyorum.
1985 yılında aynı okuldan mezun olduğunu ifade eden Çalışkan, “Memleket, bayrak ve ahlak bizlere öğretildi. Bizde bunları öğretmeye çalıştık. Yeni mezun olacak öğrencilerimize de hayatları boyunca başarılılar diliyorum. Bu 3 unsuru unutmamalarını diliyorum.” dedi.
Taş mektepliler buluşmasının amacının unutulmakta olan değerleri hatırlatmak olduğunu söyleyen Çalışkan bu münasebetle taş mekteplilerin buluşma organizasyonlarının süreceğini söyledi.
Çalışkan, taş mekteplilerin dönemlerinde çekilen fotoğrafları da toplayıp bir sergi oluşturduklarını aktardı.
Daha sonra mezun öğrenciler adına Firuze Şükran Sürel bir konuşma gerçekleştirdi.
Sürel şunları kaydetti: “Başlangıçlar güzeldir, bitişler zor.. Tanışmalar heyecanlı ve umutlu, ayrılışlar acı sizden bir şey kalır geride kırılan kalbinizden parça mı yoksa sevdiklerinizle paylaştığınız anlar mı?
Bazı şeyler vardır hayatımızda..Yaşamın bir parçasıdır ama biz onların farkına bile varamayız.Ta ki elimizden uçup gideceğini, kaybedeceğimizi anlayana kadar.. Okulda öyleymiş, ama biraz geç anladık. Gitmek ne acımasız bir kelimedir, ünlemleri takarcasına peşine, vurgun yemişçesine hayattan. Bizler ayrılık adına el sallarken, geride kalan bir büyük aile. Her sabah gün doğarken kalkmak, kışın soğukta titremek, yazın güneşte terlemek, birbiri ardına gelen yazılılara hazırlanmak ne de zor geliyordu. Bir Ditse de kurtulsak derdik. İşte bitiyor. Ama biten yalnız okul değil içimizden de bir şeyler bitiyor. Sanki alıştığımız ve her yaşadığımız bir şeyler bitiyor.Omuz omuza gülüp ağladığımız can gibi, tek yürek, tek bilek olduğumuz arkadaşlarımız, öğretmenlerimiz…Artık gitme vakti..
Evet, mezun oluyoruz. Lise hayatı denen o 4 yıllık güzel zamanın bitişine şahitlik ediyoruz. Ağzımdan 4 yıl diye çıkıveren ama aslında kolay kolay dile getiremeyeceğini adım gibi bildiğim bir şeyi anlamaya çalışıyoruz. Söylenebilecek çok fazla şey olduğunu sanmıyorum. Hani anlatılmaz, yaşanır derler ya işte aynen öyle.. Söylenmesi zor gibi görünüyor ama birkaç kere tekrarlayınca öğreniyor insan, o kadar da zor değil. Gitmek, gidebilmek.. Uzaktan sevmekte, sevilmekte,gerektiği yerde ağlamasını bilmekte hepsi öğretildi bize burada.. Kızdırdık da üzdük de belki.. Ama hiç kötü düşünmedik.. Ne gösterildiyse bu sevda uğruna, ne yapmak gerekirse yaptık sonuna kadar. Şimdi biz çıkarken şu kapıdan son kez, koca kalpli şu okul dudaklarını bükerek, sıkarak kendini içten içe üzgün göstermemek adına, süzülecek yanaklardan gözyaşları.. Bu gönül yolculuğunda elimizden tutan uğruna köle olacağımız öğretmenlerimize bu koca kalpli okulun tüm çalışanlarına binlerce teşekkür..Mustafa Kemal’in yıllar önce gönderdiği gibi,birer kıvılcım gibi gidiyoruz ama elbette birer alev olarak geri döneceğiz. KİMSE YOKKEN BİZ VARDIK ÇÜNKÜ BİZ ÇANKIRI LİSESİYİZ. Tüm arkadaşlarıma ve bizden sonra yerimizi alacak kardeşlerime de bundan sonraki eğitim yaşantılarında başarılar dilerim, saygılar sunarım.” dedi.
Konuşmaların ardından kep atma töreni gerçekleştirildi ve akabinde okul içerisinde açılan taş mektepliler fotoğraf sergisi gezildi.
Kaynak:Bizim Çankırı
